Actie 1

Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf voor de coronacrisis weinig met het klimaat bezig was, laat staan dat ik getriggerd werd om actie te ondernemen om zo mijn CO₂-voetafdruk te verkleinen. Dat komt denk ik omdat het klimaatprobleem vrij abstract is. Stel dat er in Nederland een terreuraanslag plaatsvindt, dan is dat meteen heel erg tastbaar. De beelden komen op het nieuws en we nemen gelijk actie. Zo zullen we ineens een stuk alerter zijn en vermijden we plekken waar veel mensen samen komen.

Klimaatverandering daarentegen gaat juist heel geleidelijk, als een soort van sluipmoordenaar. Het heeft nog geen acute impact op ons dagelijks leven waardoor we niet direct getriggerd worden om in actie te komen. Maar zoals je in de vorige aflevering kon horen, kunnen we niet langer meer wachten, want als we niets doen dan zullen we de effecten van klimaatverandering allemaal gaan voelen. Wat dat betreft is klimaatverandering vergelijkbaar met corona: je ziet het niet, maar de gevolgen zijn desastreus.

Toen ik mij door de coronacrisis een paar maanden geleden ineens ging bekommeren om het klimaat merkte ik dat sommige mensen in mijn omgeving dat vreemd vonden, omdat ik dat daarvoor niet deed. En dat begrijp ik. Maar dat biedt juist ook iets moois: ruimte tot een gesprek. Als mensen openstaan voor de dialoog kan dat leiden tot wederzijds begrip. Dat wil niet zeggen dat je ineens overal hetzelfde over denkt, maar je plant wel een zaadje. En dat zaadje kan groeien. Ik word er persoonlijk heel blij van als ik iemand door een gesprek heb kunnen aanzetten tot actie, ongeacht hoe klein of groot. Het voelt ook heel krachtig om te staan voor iets waar je echt in gelooft. 

Dat neemt niet weg dat ik er wel een tijdje aan heb getwijfeld om deze podcastserie te maken, want ik wil absoluut niet pretenderen dat ik een klimaatwetenschapper ben. Ik zou mezelf eerder omschrijven als een obsessief gepassioneerd ‘klimaatgroentje’. Desondanks voelde ik dat ik meer moest doen dan alleen de veranderingen die ik heb gemaakt in mijn eigen leven, en de drie mensen in mijn nabije omgeving die ik heb mogen inspireren om actie te ondernemen om hun CO₂-voetafdruk te verkleinen.

Ik dacht: wat heb ik nou eigenlijk te verliezen? Ik kan mijn ‘koos werkeloos’ bestaan blijven vullen met bier drinken, gamen en Netflixen of ik kan mijn vrije tijd nuttig besteden en deze podcastserie maken. In de hoop dat ik jou, lieve luisteraar, ook kan inspireren om meer fucks te geven om het klimaat en om actie te ondernemen om je CO₂-voetafdruk te verkleinen, zodat jij vervolgens ook weer mensen kunt inspireren om meer fucks te geven om het klimaat en om actie ondernemen. Want uiteindelijk begint iedere actie met het creëren van awareness.

Ik kan me heel goed voorstellen dat ‘het klimaat’ niet zo’n cool onderwerp is om het op een zonnig terrasje over te hebben of zo hot om erin te gooien tijdens je Tinderdate, maar toch is het belangrijk om dat wel te doen, want omdat wij er zo weinig over praten, was het thema klimaat amper onderwerp van debat tijdens de vorige landelijke verkiezingen. En als wij er niet over praten, hoe kun je dan verwachten dat de politiek dat wel doet? Uiteindelijk zijn politici volksvertegenwoordigers, dus als wij geen fucks geven om het klimaat dan doen politici dat ook niet. De politiek kan juist een grote stempel drukken op het klimaat met klimaatbeleid en wij kunnen, door fucks te geven, het kabinet weer verantwoordelijk houden voor het uitvoeren van dat klimaatbeleid.

En ja, je zult er ongetwijfeld Tinderdates tussen hebben zitten die je een bomenknuffelaar vinden als je het klimaatprobleem erin gooit op je eerste date. En ja, dat kan ertoe leiden dat je die nacht alleen slaapt. Maar wat is nu belangrijker? Alleen slapen of een bijdrage leveren aan het beter maken van de wereld? Vooruit, ik heb makkelijk praten aangezien ik al 13 jaar een relatie heb, maar ik beloof je dat een bijdrage leveren aan het beter maken van de wereld bijna net zo ‘bevredigend’ is!

Als awareness creëren binnen je eigen omgeving toch niet bevredigend genoeg voor je is dan kun je ook altijd nog besluiten om klimaatactivist te worden voor bijvoorbeeld Extinction Rebellion of Greenpeace, of gewoon net als mij een podcast maken.